روزنوشت یک شهروند

موسیقی درمانی». چندی پیش مقاله‌ای درموردش خواندم. وقتی روحم به شدت آزرده بود امتحانش کردم. وقتی دلگیر می‌شویم به موسیقی‌های قلب سوراخ‌کن پناه می‌بریم. این تسکین نیست. تیغ بر زخم کشیدن است. رفیقی می‌گفت گوش دادن به موسیقی کلاسیک یکی از روش‌های رام کردن روان سرکشمان است. ف» همیشه می‌گوید وقتی می‌شود شاد زیست چرا با موسیقی غمگین لبخند را از لبانمان بیم؟ شاید راست می‌گوید.